کد مطلب:153877 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
حسین دشمن را سیراب می کند
زمانی نگذشت كه حر بن یزید ریاحی تمیمی با هزار سوار رسیدند و مقابل امام
ایستادند، امام حسین و یارانش هم شمشیرها را حمایل نموده و برابر آنها صف كشیدند، امام آثار تشنگی را در آنها مشاهده فرمود و به جوانان خود دستور داد تا آن ها را سیراب كنند و اسبهایشان را هم آب دهند یاران امام (ع) سربازان حر را سیراب كردند و سپس ظرف ها و طشت ها را پر از آب نمودند و اسبهای آنان را هم سه بار و چهار بار و پنج بار آب دادند.
علی بن طعان محاربی می گوید: من آخرین فرد سپاهیان حر بودم كه به آنجا رسیدم و تشنگی مرا و اسبم را از پای درآورده بود امام حسین وقتی حالت مرا مشاهده كرد فرمود: انخ الراویة. یعنی شتری كه آب بار دارد بخوابان، من سخن حضرت را درك نكردم چون ما راویه را به مشك آب می گوئیم و در لسان اهل حجاز راویه به شتر نر حامل آب گفته می شود، سپس امام فرمود: انخ الجمل پسربرادر شتر را بخوابان، من شتر را خواباندم، فرمود: آب بیاشام، خواستم آب بخورم از اطراف مشك می ریخت، فرمود: دهانه مشك را برگردان، ندانستم چه كنم، حضرت خود آمد و سر مشك را برگردانید و آب آشامیدم و اسبم را هم آب دادم آنگاه امام (ع) از حر پرسید كه با مائی یا علیه ما؟
حر گفت: بلكه علیه شمائیم ای اباعبدالله.
امام فرمود: لا حول و لا قوة الا بالله [1] .
ایستادند، امام حسین و یارانش هم شمشیرها را حمایل نموده و برابر آنها صف كشیدند، امام آثار تشنگی را در آنها مشاهده فرمود و به جوانان خود دستور داد تا آن ها را سیراب كنند و اسبهایشان را هم آب دهند یاران امام (ع) سربازان حر را سیراب كردند و سپس ظرف ها و طشت ها را پر از آب نمودند و اسبهای آنان را هم سه بار و چهار بار و پنج بار آب دادند.
علی بن طعان محاربی می گوید: من آخرین فرد سپاهیان حر بودم كه به آنجا رسیدم و تشنگی مرا و اسبم را از پای درآورده بود امام حسین وقتی حالت مرا مشاهده كرد فرمود: انخ الراویة. یعنی شتری كه آب بار دارد بخوابان، من سخن حضرت را درك نكردم چون ما راویه را به مشك آب می گوئیم و در لسان اهل حجاز راویه به شتر نر حامل آب گفته می شود، سپس امام فرمود: انخ الجمل پسربرادر شتر را بخوابان، من شتر را خواباندم، فرمود: آب بیاشام، خواستم آب بخورم از اطراف مشك می ریخت، فرمود: دهانه مشك را برگردان، ندانستم چه كنم، حضرت خود آمد و سر مشك را برگردانید و آب آشامیدم و اسبم را هم آب دادم آنگاه امام (ع) از حر پرسید كه با مائی یا علیه ما؟
حر گفت: بلكه علیه شمائیم ای اباعبدالله.
امام فرمود: لا حول و لا قوة الا بالله [1] .
[1] ابصار العين ص 7 الحسين في طريقه ص 98 - بلاغة الحسين ص 31 - اعيان الشيعه ج 1/ ص 596 - بحار ج 44/ص 376 - ارشاد مفيد ص 224 - كامل ج 3/ ص 375.
اين داستان نشان مي دهد كه امام حسين عليه السلام با تجهيزات كامل حركت كرده بود كه تنها از نظر ظرف آب به حدي زياد بوده كه توانسته هزار نفر سوار را با اسبانشان سيراب كند، اگر فرض كنيم در آن تشنگي هر انساني يك ليتر آب مصرف كند و هر اسب اقلا چهار ليتر آب آشاميده باشد بايستي پنجهزار ليتر آب اضافي حمل كرده باشند و اگر ظرفيت هر مشك را پنجاه ليتر بحساب آوريم صد مشك مي شود و بايد پنجاه نفر شتر براي اين افراد آب حمل كرده باشند.